ارزیابی آموزش های محیط زیستی و اثر آن برآگاهی و دانش پرسنل شرکت نفت (مطالعه موردی پالایشگاه تهران)

هدف تحقیق حاضر بررسی و ارزیابی آموزش­های محیط زیستی و اثر آن برآگاهی و دانش پرسنل شرکت نفت می­باشد. جامعه آماری این تحقیق 1080 نفر از پرسنل پالایشگاه نفت تهران است که در سال 1392 در دوره زیست محیطی که توسط اداره بهداشت، ایمنی و محیط زیست پالایشگاه نفت برگزار شده است، شرکت داشته­اند. از این میان با استفاده از فرمول کوکران 146 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. بررسی ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد بین میزان شرکت در کلاس­های آموزش زیست محیطی، میزان رضایت از محتوای (هدف) آموزشی، میزان رضایت از آموزش­گر دوره، از روش تدریس، از زمان و مکان دوره، از امکانات و تجهیزات دوره، از اجرای دوره، از ارزشیابی دوره و انگیزه مشارکت در دوره­های آموزشی با دانش زیست محیطی پاسخگویان رابطه مثبت و معنی داری در سطح 99 درصد وجود دارد. هم­چنین بین میزان شرکت در کلاس های آموزشی و میزان رضایت از ارزشیابی دوره با نگرش پاسخگویان نسبت به محیط­زیست و آلاینده­های نفتی رابطه مثبت و معنی داری در سطح 99 درصد وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن است که متغیرهای پیش­بین (اعم از میزان رضایت از امکانات و تجهیزات دوره، رضایت از زمان و مکان دوره و میزان رضایت از محتوای آموزشی) 9/67 درصد از میزان نوسانات متغیر وابسته (دانش زیست محیطی) را تبیین می­کنند. همچنین متغیرهای میزان رضایت از محتوای آموزشی و میزان شرکت در کلاس های آموزش زیست محیطی 83 درصد از میزان نوسانات متغیر نگرش نسبت به محیط زیست و آلاینده­های نفتی را تبیین می­کنند.